Via Guernsey het Kanaal over naar Poole
Door: tukkerharry
Blijf op de hoogte en volg Harry
13 Juni 2015 | Verenigd Koninkrijk, Poole
Gisteravond was het al te merken: het gaat mooi weer worden. Gelijk kwamen mensen uit alle hoeken en gaten en werd het trieste straatbeeld totaal anders. Zo kwam ik ook meer tot leven en zag dat het roemruchte kapersverleden van Saint Malo overal wordt benadrukt. Het waren bijzondere mensen, onderaan de maatschappelijke ladder, rauwdonders, gespuis met hun eigen cultuurtje. Zou daar de uitdrukking ' stelletje maloten ' vandaan komen? Ook vanmorgen nog even de stad in om wat lekkere dingen te kopen bij de ' boulanger' voor onderweg en tegelijk een terrasje in de zon met een lekker bakkie.
Dan pak ik mijn tassen in, breng ze naar mijn fiets, zet mijn fiets via de trappen uit de hal, de boel ophangen en dan op pad naar de check-in balie voor voetgangers (met gratis fiets). Maar daar word ik behandeld als een passagier, die met de 'cars' mee het schip in moet. Het betekent een hele wandeling, maar ik mag als eerste aan boord terwijl alle auto's moeten wachten. Want als fietser ben je kwetsbaar en mag je niets overkomen, zo lijkt de gedachte wel.
Dan verlaat de ferry de haven. De stad verdwijnt langzaam uit beeld, terwijl de motoren ronken. Velen zitten bij die blik stil voor zich uit te kijken, ieder in z'n eigen gedachten. Rotsen en eilandjes worden gepasseerd, dan alleen maar water. Een uur zou de reis duren, maar het blijken twee uren te zijn. Want in Guernsey telt de Britse tijd, die een uur terugdraait op de klok. Tenslotte komt de stad in zicht, weer zo'n mooi gezicht. De ferry mindert vaart en wringt zich tussen vele bootjes om in St. Peter aan te meren. Als eerste mag ik van boord. En weer moeten alle auto's wachten. Respect, hè? En wat doe je dan? Je neemt de stad op, wandelt een pub binnen en eet wat typisch Engels: een worstje met kaas en veel mayonaise en ketchup. Bovendien verkopen ze hier Grolsch aan de tap! Het is een dure stad. Alle wereldmerken zijn hier vertegenwoordigd. Ook even naar de bank geweest: £ 100,00 kost mij € 142,92. In de buitenwijken wijken ben ik niet geweest, dan zou ik hoger moeten met mijn fiets al duwende en daar had ik geen zin in. Op een gegeven moment had ik het wel gezien. Om half 5 vertrok mijn boot, een andere boot - de Liberation - en voegde ik me bij de check - in. En hier herhaalde zich de situatie zoals in Saint Malo. Men is echt niet ingesteld op fietsers. Overigens is het personeel van Condor, de maatschappij, waaronder beide boten vallen, uiterst behulpzaam.
Weer volgt het magnifieke schouwspel als de boot Guernsey uitvaart. Nog 3 uur varen, langs Alderney gaat het en dan het Kanaal over. Af en toe zie ik een passerend schip. Op het achterdek geniet ik van een grote bak koffie voor £ 3,60. Het wordt me te heet, wandel wat over het onderdek. Doe een dutje, ja de reis duurt lang. Dan komt Poole in zicht, het ligt in een lange diepe baai. Zie een veerboot wachten, waarschijnlijk de veerboot die mij morgen moet overzetten. De stad blakert in de zon, de ferry wentelt zich een weg naar de aanlegplaats. Dat duurt lang, maar is fascinerend. Ik zoek mijn fiets op het autodek, maar een bemanningslid zegt mij dat die een dek lager staat. Hoe attent! Met een Brits fietsstel wandel ik de boot af, ja, fietsers eerst. Waar ik heen moet? Sandbanks. En krijg van hen te horen dat dat een erg dure plek is... Links aanhoudend - be carefull - kom ik al snel waar ik wezen moet.
Dan pak ik mijn tassen in, breng ze naar mijn fiets, zet mijn fiets via de trappen uit de hal, de boel ophangen en dan op pad naar de check-in balie voor voetgangers (met gratis fiets). Maar daar word ik behandeld als een passagier, die met de 'cars' mee het schip in moet. Het betekent een hele wandeling, maar ik mag als eerste aan boord terwijl alle auto's moeten wachten. Want als fietser ben je kwetsbaar en mag je niets overkomen, zo lijkt de gedachte wel.
Dan verlaat de ferry de haven. De stad verdwijnt langzaam uit beeld, terwijl de motoren ronken. Velen zitten bij die blik stil voor zich uit te kijken, ieder in z'n eigen gedachten. Rotsen en eilandjes worden gepasseerd, dan alleen maar water. Een uur zou de reis duren, maar het blijken twee uren te zijn. Want in Guernsey telt de Britse tijd, die een uur terugdraait op de klok. Tenslotte komt de stad in zicht, weer zo'n mooi gezicht. De ferry mindert vaart en wringt zich tussen vele bootjes om in St. Peter aan te meren. Als eerste mag ik van boord. En weer moeten alle auto's wachten. Respect, hè? En wat doe je dan? Je neemt de stad op, wandelt een pub binnen en eet wat typisch Engels: een worstje met kaas en veel mayonaise en ketchup. Bovendien verkopen ze hier Grolsch aan de tap! Het is een dure stad. Alle wereldmerken zijn hier vertegenwoordigd. Ook even naar de bank geweest: £ 100,00 kost mij € 142,92. In de buitenwijken wijken ben ik niet geweest, dan zou ik hoger moeten met mijn fiets al duwende en daar had ik geen zin in. Op een gegeven moment had ik het wel gezien. Om half 5 vertrok mijn boot, een andere boot - de Liberation - en voegde ik me bij de check - in. En hier herhaalde zich de situatie zoals in Saint Malo. Men is echt niet ingesteld op fietsers. Overigens is het personeel van Condor, de maatschappij, waaronder beide boten vallen, uiterst behulpzaam.
Weer volgt het magnifieke schouwspel als de boot Guernsey uitvaart. Nog 3 uur varen, langs Alderney gaat het en dan het Kanaal over. Af en toe zie ik een passerend schip. Op het achterdek geniet ik van een grote bak koffie voor £ 3,60. Het wordt me te heet, wandel wat over het onderdek. Doe een dutje, ja de reis duurt lang. Dan komt Poole in zicht, het ligt in een lange diepe baai. Zie een veerboot wachten, waarschijnlijk de veerboot die mij morgen moet overzetten. De stad blakert in de zon, de ferry wentelt zich een weg naar de aanlegplaats. Dat duurt lang, maar is fascinerend. Ik zoek mijn fiets op het autodek, maar een bemanningslid zegt mij dat die een dek lager staat. Hoe attent! Met een Brits fietsstel wandel ik de boot af, ja, fietsers eerst. Waar ik heen moet? Sandbanks. En krijg van hen te horen dat dat een erg dure plek is... Links aanhoudend - be carefull - kom ik al snel waar ik wezen moet.
-
14 Juni 2015 - 08:42
Harry Ten Vaarwerk:
Sorry Betsy, dat ik je uitbied belde. Ik had niet in de gaten dat ik mijn horloge al ingested op de Britse tijd. Ik zal er de komende dagen aan denken. Kus xxx -
14 Juni 2015 - 08:56
Peter & Henny:
Goedemorgen Harry,
Fijn dat je de ferry tocht hebt overleeft. Het lijkt mij wel een heel raar gevoel om overal voor te mogen als fietser. Je lijkt wel een beschermd diersoort.
Maar goed, je bent nu in Engeland aan gekomen en ben benieuwd hoe je reis verder verloopt.
Denk er aan Harry. Iedereen rijd daar LINKS.
Groetjes
Henny
-
14 Juni 2015 - 09:33
Christa:
Hoi Harry
Ik heb genoten en de kriebels gekregen van jouw fiets verhalen.ik vertrek via de groene route naar Corsica.
Ken je t HTFC lied:"wi-j bint de fietsers van de HTFC,wi-j heurt d'r allemoal bi-j.... -
14 Juni 2015 - 12:24
Hennie:
hai Harry,
zo te lezen ben je goed overgekomen met de boot , vele goede kilometers nog harry, veel plezier en hou je haaks ,
Groetjes hennie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
