Een wonderlijke dag langs de Vire
Door: tukkerharry
Blijf op de hoogte en volg Harry
09 Juni 2015 | Frankrijk, Vire
Met een zekere spanning zat ik te woelen in mijn slaapzak: nu al er uit voor een dagje die me zwaar zou uitdagen.. Het waaide vanmorgen nog hard, koud ook. Een ontbijt in de tent, om uit de wind te blijven. Opbreken. Ophangen van de tassen. Tanden de poetsen, toilet, bidons vullen, helm op, GPS aan. Het ritueel van elke dag.
Al gauw zit ik buiten Carretan in het waterrige gebied, met vele kanalen en vaarten. Het waait hard en oh wonder: ik heb de wind in de rug! En dat wonder is nog niet compleet, ik volg de fietsroute over een voormalige spoorbaan: niet meer klimmen, de zijwaartse wind wordt tegen gehouden door de eeuwenoude begroeiing. Boven over me heen raast de wind, vaak rukwinden. Dat is ook te zien op het wegdek, dat bezaait is met dorre takken en gebladerte. Zo rijd ik naar St. Jean de Daye, gesmeerd ook naar St. Lo, een plaatsje dat in de bevrijding van Normandie zo zwaar getroffen werd en de opmaat werd voor de bevrijding van Parijs. Het plaatsje kent nog een oud fort, maar het heeft verder niet zo veel te bieden. Na 'une caffee petite' vertrok ik naar Le Chapelle sur Vire en het verder op liggende plaatsje Tessy sur Vire; duidelijk is dus dat ik continu langs de Vire fiets, lekker beschermd en de wind merendeels in de rug. Zo gaat ie goed, denk ik.
Maar dan kom ik in Pont Farcy.. Hier is een ander niveau vereist, exceptioneel, totaal niet geschikt voor route rijders. Veeleer komt deze categorie in aanmerking voor mountainbiker, natuurlijk zonder bepakking. Ik heb vele malen moeten lopen, met bepakking, al met al wel een kilometer of wat. Tot aan het plaatsje Campeaux, alwaar ik toe was aan een extra dosering energie: bananen en abrikozen. Tegelijk maar eens geïnformeerd of mijn route wel zo verstandig was of de gewone weg naar Gravery tot aan Vire.. Maar een paar inwoners wisten het wel: de gewone weg! Met een rotgang stoof ik van deze D- weg af, zette aan op de grote plaat om de volgende helling optimaal te kunnen nemen. Dat schiet op. In een time of nowjere was ik in Gravery, en op de kruising met mijn oorspronkelijke route pakte ik de vertrouwde spoorweg weer op om enkele kilometers later te relaxen naar Vire, dik 100 kilometer later. Nu een camping. De een kwam me vertellen dat die nog gesloten was, de ander wist zeker dat die open was. Hij lag helemaal aan de andere andere kant van de stad. Inderdaad gesloten, je kon er vrij en gratis staan. Maar het was een vies geheel, zonder warm water. Om daar helemaal alleen te staan? Nee, dan maar een hotelletje. Die was gauw gevonden, een Plat du Jour erbij met een karaf rode wijn en een lekker Frans Chrismas bier na. Bovendien gratis internet, vandaar dit verslag.
Morgen moet ik weer naar de fietsenmaker. Niet voor mijn fiets, maar voor een breuk in de ophanging in een van de fietstassen. Het is maar een kleinigheid, maar voor mij uiterst belangrijk. Eerst maar eens slapen gaan. Welterusten.
Al gauw zit ik buiten Carretan in het waterrige gebied, met vele kanalen en vaarten. Het waait hard en oh wonder: ik heb de wind in de rug! En dat wonder is nog niet compleet, ik volg de fietsroute over een voormalige spoorbaan: niet meer klimmen, de zijwaartse wind wordt tegen gehouden door de eeuwenoude begroeiing. Boven over me heen raast de wind, vaak rukwinden. Dat is ook te zien op het wegdek, dat bezaait is met dorre takken en gebladerte. Zo rijd ik naar St. Jean de Daye, gesmeerd ook naar St. Lo, een plaatsje dat in de bevrijding van Normandie zo zwaar getroffen werd en de opmaat werd voor de bevrijding van Parijs. Het plaatsje kent nog een oud fort, maar het heeft verder niet zo veel te bieden. Na 'une caffee petite' vertrok ik naar Le Chapelle sur Vire en het verder op liggende plaatsje Tessy sur Vire; duidelijk is dus dat ik continu langs de Vire fiets, lekker beschermd en de wind merendeels in de rug. Zo gaat ie goed, denk ik.
Maar dan kom ik in Pont Farcy.. Hier is een ander niveau vereist, exceptioneel, totaal niet geschikt voor route rijders. Veeleer komt deze categorie in aanmerking voor mountainbiker, natuurlijk zonder bepakking. Ik heb vele malen moeten lopen, met bepakking, al met al wel een kilometer of wat. Tot aan het plaatsje Campeaux, alwaar ik toe was aan een extra dosering energie: bananen en abrikozen. Tegelijk maar eens geïnformeerd of mijn route wel zo verstandig was of de gewone weg naar Gravery tot aan Vire.. Maar een paar inwoners wisten het wel: de gewone weg! Met een rotgang stoof ik van deze D- weg af, zette aan op de grote plaat om de volgende helling optimaal te kunnen nemen. Dat schiet op. In een time of nowjere was ik in Gravery, en op de kruising met mijn oorspronkelijke route pakte ik de vertrouwde spoorweg weer op om enkele kilometers later te relaxen naar Vire, dik 100 kilometer later. Nu een camping. De een kwam me vertellen dat die nog gesloten was, de ander wist zeker dat die open was. Hij lag helemaal aan de andere andere kant van de stad. Inderdaad gesloten, je kon er vrij en gratis staan. Maar het was een vies geheel, zonder warm water. Om daar helemaal alleen te staan? Nee, dan maar een hotelletje. Die was gauw gevonden, een Plat du Jour erbij met een karaf rode wijn en een lekker Frans Chrismas bier na. Bovendien gratis internet, vandaar dit verslag.
Morgen moet ik weer naar de fietsenmaker. Niet voor mijn fiets, maar voor een breuk in de ophanging in een van de fietstassen. Het is maar een kleinigheid, maar voor mij uiterst belangrijk. Eerst maar eens slapen gaan. Welterusten.
-
10 Juni 2015 - 08:07
Mees Van Den Brink:
Het gaat lekker Harry, blijf genieten.
Never give up
mees -
10 Juni 2015 - 08:50
Harry Ten Vaarwerk:
Doe ik zeker Mees. Maar nu, na mijn ontbijtje op z'n Frans - stokbroodje, koffie, jus, je weet wel - eerst even naar de fietsenmaker, voor mijn .. achtertas. Best spannend, want het is maar de vraag of ze het juiste onderdeel hebben. Zo niet, oh, even niet aan denken. Mees, blijf ze rondtrappen, groet, ook aan de anderen van T2, Harry. -
10 Juni 2015 - 08:59
Peter & Henny:
Hoi Harry,
Zo te zien gaat het je aardig af. Af en toe een stevig windje, een camping die tegen zit of iets met de fiets, het hoort er allemaal bij. Geniet van de heerlijke streek producten en al het mooie wat nog komen gaat.
Het gaat je goed.
De buurtjes van 36 -
10 Juni 2015 - 09:59
Henk Vogel:
ZO te zien gaat het allemaal goed met je. Leuke verslagen!
We houden in de gaten of je wel aan het fietsen bent!
Succes verder
Henk
ps
Hans is gisteren even bij het koffiedrinken geweest, het gaat "redelijk" met hem. -
10 Juni 2015 - 18:26
Betsy:
Is het gelukt om je fietstas te laten repareren of heb je een nieuwe gekocht??
Groet en tot morgen aan de foon.
Lfs, Betsy -
10 Juni 2015 - 20:16
Christa:
Hoi Harry
Steeds weer leuk jouw reisverslag in mijn postvak.
Ik hoop morgen te horen of ik de volgende week kan vertrekken.
Dan hoop ik dat ik net zo kan genieten☺️
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
