Zonnig gefietst door Devon naar Plymouth
Door: tukkerharry
Blijf op de hoogte en volg Harry
19 Juni 2015 | Verenigd Koninkrijk, Plymouth
Vanaf de camping Meldon Quarry bij Okehampton zat ik gelijk op mijn route. Ik hoefde de achterste poort van de camping maar door, zo liet mij mijn Engelse buurman zien. Het was een koude nacht, nevel hing nog tussen de bergen. Doch de zon deed wonderen, even wachten nog, dan is ook mijn tent helemaal droog. De dag begint mooi, helemaal zonnig en.. hoe wonder: mijn GPS doet het weer!! Dat kan niet mooier. Het kan verkeren, niet? Bovendien heb ik ook het traject mee; ik zit gelijk op een voormalige railway, die bergafwaarts loopt, helemaal tot in Lydford. Het plaatsje stelt niet veel voor, dus ik rijd maar gelijk door. Prachtig is het dan, weliswaar is het ook klimmen, maar dat valt te doen ook al omdat er meer gedaald wordt. Naar Mary Tavy, dan door een single track over rotsen naar een diep gelegen kreek, waarin een klaterend riviertje stroomt. Lopend opwaarts over de keien, met om me heen een prachtige vegetatie. Zo kom ik in Peter Tavy, door gehuchten met een mooie kerk zoals er hier zoveel zijn; allemaal lijken ze exact op elkaar, wat mij ook niet verwonderd na de scheuring onder Hendrik de Achtste. Niet veel later kom ik in Tavistock, een grotere plaats met een regio functie. Even pinnen bij de bank, brood en wat fruit kopen, koffie drinken en iets er bij omdat ik het wel verdiend heb. Mezelf verwennen, heet dat. De route wordt te vaak slecht aangegeven, maar ook mijn GPS heeft het op een belangrijk punt helemaal mis: het is een oude weg, die totaal onbegaanbaar is voor fietsers ( en lopers). Maar met een wielrenner, die ik aanklampte voor hulp, kwam ik op de goede route terecht. Tim, zo heet hij, fietste een eind mee en bracht mij op de oude railway. Je begrijpt dat ik hem dankbaar ben. Steeds dalend, naar Velverton en door een stuk van het National Park Dartmoor bij Clearbrook. Zelfs door een ' griezelige ' tunnel, die lekt en je blij maakt als eind weer in zicht komt. Zo gaat het verder, slingerend door een mooie gebied, schapen, paarden, op een weg vol met 'gates' die je elke weer moet openen en dicht doen. Al gauw nadert dan Plymouth. Dank zij mijn GPS en de route aan duiding 27, kom ik vlekkeloos daar waar ik wil zijn: in het havengebied. Wat een mooi uitzicht! Alles schittert in de zon! Ik loop de hele boulevard af, neem zelfs een ijsje en kijk naar al die wonderlijke Engelse vrouwen, die van gekkigheid niet weten wat ze op zo'n mooie dag moeten aantrekken om flanerend in de picture te komen. Brittania Ferries is gauw gevonden en..ik heb een ticket voor vanavond. De boot vertrekt hier om 11.00 uur, dus bij jullie is dat dus 12.00 uur. In de ochtend kom ik aan in Roscoff.